گوش کن
دیاربکر
دنگبژها
دنگبژها راویان حماسی هستند که می توانیم آنها را هومر معاصر بنامیم، که به عنوان یک حافظه بین دوران مدرن و عصر باستان عمل می کنند. از آنجا که این شکل بیان مبتنی بر نوشتن نیست، بنا به روایات شفاهی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. اگرچه تمدن ها، باورها، اعصار تغییر کرده اند، اما سنت دنگبژ اگرچه محتوای کلام ها و نغمه ها تغییر کرده است، تا به امروز همچنان عشق ها، قهرمانی ها، رویدادهای تاریخی، عزاداری ها و عروسی ها را در هم آمیخته و تداوم یافته است. از این لحاظ، دیاربکر به مرکزی تبدیل شده است که بهترین دنگبژ ها می آیند و برای پذیرفته شدن خود روی صحنه می روند. وقتی دنگبژ ها در خانه دنگبژ دست خود را روی گوش خود می گذارند، مخاطب، خود را در یک حماسه طولانی عشق / قهرمانی می یابد.
شب های ولیمه
اکثریت این را می دانند که شب های ولیمه به منظور سرگرمی، اشتراک گذاری و همیاری های اجتماعی مهم در موسیقی دیاربکر برگزار می شود. امروزه این فعالیت ها در بسیاری از مکان ها با لذت دنبال می شود و بازدیدکنندگانی را که به شهر می آیند، سرگرم می کند.
جشنواره هندوانه
هندوانه دیاربکر فقط یک داستان هندوانه نیست. هندوانه دیاربکر همچنین داستان کبوترها، رود دجله، عاشقان، جوانان و کودکان و نوازندگان است. هندوانه های دیاربکر، هندوانه هایی بومی و بزرگ است که در طول تاریخ با کود کبوتر جمع آوری شده از بوران خانه ها پرورش داده شده است. در حالی که این هندوانه ها در ماه سپتامبر برداشت می شدند، آنها همچنین قسمت اصلی رویداد چای دا چیرا، در جشنواره های برگزار شده در باغ های هوسل بودند. بعد از اینکه داخل هندوانه، با لذت خورده می شد، پوست آن با روغن نباتی و برگ ها پر شده، در داخل آن آتش گذاشته و داخل رودخانه دجله رها می شدند. همراه با آتش درون این کلاهک های رها شده هندوانه، از عصر تا صبح جشن، در کنار مناظر باشکوه بر روی رودخانه، ادامه می یافت. در این جشن ها، کسانی که به دنبال داماد و عروس برای فرزندان خود بودند، عاشق ها و کودکان در چها گوشه شهر از هندوانه لذت می بردند و از سوی دیگر آنها در شهر که برای پاییز آماده می شد، آخرین دیدار بزرگ خود را انجام می دادند.